167. Kocham kropki

Sprawa ma się tak... Dziadek (czyli teść) znowu wylądował w szpitalu, ale tym razem na trzy dni. Wszczepili mu stymulator serca i tego samego dnia odesłali do domu. Za kilka dni postaramy się postawić go do pionu, co nie będzie łatwe, bo dziadek nie chodzi tylko jeździ na wózku, ale jakoś musimy go rozruszać. Tak wygląda to całe zamieszanie u mnie w domu, ale jakoś zaczynam układać sobie dzień, żeby wszystko znowu zaczęło funkcjonować w miarę normalnie.
Jak wpadłam dziś na bloga, to aż mi się cieplutko zrobiło na serduchu, że mimo wszystko zaglądacie do mnie i zostawiacie tyle cudownych komentarzy. Serdecznie wszystkim dziękuję ♥♥♥.
Witam również nowe obserwatorki, jest mi bardzo miło, że chcecie u mnie bywać.
Żeby choć na chwilkę oderwać się od tego zamieszania, poczyniłam skromną walentynkę w moje ukochane kropki. Trochę się mieni w oczach, ale przecież taka jest miłość...

Pozdrawiam

Jola